-
1 rozpog|odzić
pf — rozpog|adzać impf Ⅰ vt to brighten- stał przed nią rozpogodzony, spokojny he stood before her, content and calmⅡ rozpogodzić się — rozpogadzać się 1. (o niebie) to brighten up, to clear up- po południu niespodziewanie się rozpogodziło it cleared up a. brightened up unexpectedly in the afternoon2. (rozweselić się) to cheer up, to brighten up- rozpogodzić się na czyjś widok to cheer up a. brighten up at the sight of sb- rozpogodziła się na wieść o ich przybyciu she cheered up at the news of their arrivalThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozpog|odzić
-
2 rozwesel|ić
pf — rozwesel|ać impf Ⅰ [osobę, towarzystwo]- rozweselona publiczność a cheerful crowd- gaz rozweselający laughing gasⅡ rozweselić się — rozweselać się [osoba] (rozchmurzyć się) to cheer up; (poprawić sobie humor) to cheer oneself upThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozwesel|ić
-
3 rozweselać
impf ⇒ rozweselić* * *(-am, -asz); perf; -ić; vt* * *ipf.rozweselić pf. cheer (up); rozweselić kogoś raise sb's spirits, put sb in good humor.ipf.cheer up, brighten up, buck up.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozweselać
-
4 rozerw|ać2
pf (rozerwę) Ⅰ vt (rozweselić) to amuse, to divert- nic go nie mogło rozerwać nothing would divert himⅡ rozerwać się (zabawić się) to divert oneself, to entertain oneself- po ciężkim dniu pracy musiał się trochę rozerwać after a hard day’s work he wanted to divert himselfThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozerw|ać2
См. также в других словарях:
rozweselać się – rozweselić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się wesołym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozweselił się w jej towarzystwie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozweselić — dk VIa, rozweselićlę, rozweselićlisz, rozweselićsel, rozweselićlił, rozweselićlony rozweselać ndk I, rozweselićam, rozweselićasz, rozweselićają, rozweselićaj, rozweselićał, rozweselićany «uczynić wesołym, wprawić w dobry humor; rozbawić»… … Słownik języka polskiego
rozchmurzyć — dk VIb, rozchmurzyćrzę, rozchmurzyćrzysz, rozchmurzyćchmurz, rozchmurzyćrzył, rozchmurzyćrzony rozchmurzać ndk I, rozchmurzyćam, rozchmurzyćasz, rozchmurzyćają, rozchmurzyćaj, rozchmurzyćał, rozchmurzyćany «uczynić pogodnym, nie zasępionym;… … Słownik języka polskiego
rozpogodzić — dk VIa, rozpogodzićdzę, rozpogodzićdzisz, rozpogodzićgódź, rozpogodzićdził, rozpogodzićdzony rozpogadzać ndk I, rozpogodzićam, rozpogodzićasz, rozpogodzićają, rozpogodzićaj, rozpogodzićał, rozpogodzićany «uczynić pogodnym, wesołym; rozweselić,… … Słownik języka polskiego
rozerwać — dk IX, rozerwaćrwę, rozerwaćrwiesz, rozerwaćrwij, rozerwaćrwał, rozerwaćrwany rozrywać ndk I, rozerwaćam, rozerwaćasz, rozerwaćają, rozerwaćaj, rozerwaćał, rozerwaćany 1. «rwąc rozdzielić coś na części, rozedrzeć, naruszyć całość, spoistość… … Słownik języka polskiego
rozbawić — dk VIa, rozbawićwię, rozbawićwisz, rozbawićbaw, rozbawićwił, rozbawićwiony rozbawiać ndk I, rozbawićam, rozbawićasz, rozbawićają, rozbawićaj, rozbawićał «wzbudzić w kimś wesołość, rozweselić kogoś, wprowadzić kogoś w dobry, pogodny nastrój,… … Słownik języka polskiego
ubawić — dk VIa, ubawićwię, ubawićwisz, ubaw, ubawićwił, ubawićwiony «uprzyjemnić komuś czas, zabawić; wywołać wesołość, rozśmieszyć, rozweselić» Ubawić kogoś opowiadaniami, dowcipami. Ubawił nas swoją naiwnością. ubawić się «zostać ubawionym,… … Słownik języka polskiego
ucieszyć — dk VIb, ucieszyćszę, ucieszyćszysz, uciesz, ucieszyćszył, ucieszyćszony «sprawić (komuś) radość, przyjemność, wywołać zadowolenie, wesołość; uradować, rozweselić, zabawić» Nowina ucieszyła kogoś. Jego przybycie wcale mnie nie ucieszyło. ◊… … Słownik języka polskiego
rozweselać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, rozweselaćam, rozweselaća, rozweselaćają, rozweselaćany {{/stl 8}}– rozweselić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozweselaćlę, rozweselaćli, rozweselaćlony {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać, że ktoś staje się wesoły;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień